De Roep van de Wilde Vrouw

“Het verborgen vrouwelijke, dat wat vaak wordt weg-geborgen, de angst voor onze eigen kracht.

Vrouwelijkheid, yin, zacht en vloeiend. Maar ook de diepte van de aarde, daar waar warmte, oer, magisch, mystiek, nacht, grotten, dierlijk, de heks is. Ze horen bij elkaar en kunnen niet gescheiden worden, maar worden dat vaak wel.

Voor mij is vrouwenkracht in je oerinstinct kunnen zijn. Een menselijk dier zijn, roofdier het liefst. Verbonden aan het verhaal la Loba van Clarissa Pinkola Estes, de wolfsvrouw, maar tijger, panter, leeuwin, berin mag ook. Iets met klauwen en tanden en een staart. Een dierlijke staat van alert zijn in plaats van controle willen houden. Een staat van met de aarde verbonden zijn in plaats van in je hoofd zitten. Veel vrouwen zijn hoofdvrouwen en hoe vaker we achter een scherm zitten, hoe erger dat wordt, vele vrouwen hebben het ook niet eens door want in je hoofd zitten lijkt over het algemeen een best comfortabele, niets aan de hand, staat van zijn. Dat geldt natuurlijk ook voor mannen. Maar omdat ik zelf een vrouw ben schrijf ik vanuit mijn eigen beleving in een vrouwenlichaam. Veel dingen die ik in dit boek beschrijf kunnen dus zeker ook voor mannen gelden en sowieso kan dit boek een enorme eye opener zijn voor mannen om het vrouwelijke zowel in als buiten henzelf beter te begrijpen.”